الهی
توفيقم ده که بيش ازطلب همدردی، همدردی کنم
بيش از آنکه مرا بفهمند ديگران رادرک کنم
بيش از آنکه دوستم بدارند، دوست بدارم،
زيرا در عطا کردن است که میستانيم
و در بخشيدن است که بخشيده میشويم
و در مردن است که حيات ابدی میيابيم…
Posted by Sara at ۱۴:۰۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر